آموزش ساخت IP ورژن 6
- آی پی چیست؟
IP (مخفف Internet Protocol) یه چیزی مثل آدرس خونهات توی اینترنت هست. هر دستگاهی که به اینترنت وصل میشه (مثل گوشی، کامپیوتر، مودم)، یه آدرس IP منحصر به فرد داره که بقیه دستگاهها بدونن چجوری بهش دسترسی پیدا کنن.
دو نوع IP داریم: IPv4 و IPv6 همون آدرسهای معمولیه که شبیه 192.168.1.1 هستن. ولی چون آدرسهای IPv4 کم آوردن، IPv6 رو آوردن که خیلی بیشتره و شبیه 2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334 هست.
حالا بریم ببینیم چجوری میتونیم خودمون یه آدرس IPv6 بسازیم و تنظیم کنیم.
آموزش ساخت IP ورژن 6 (IPV6 چیست؟)
پروتکل اینترنت نسخه 6 به انگلیسی Internet Protocol version 6 که با اختصار IPv6 شناخته میشود، جدیدترین نسخه پروتکل اینترنت یا IP است. IP نوعی پروتکل ارتباطی است که مکانیابی و سیستم شناسایی رایانههای موجود در شبکه را فراهم و ترافیک را در سراسر اینترنت هدایت میکند.
IPv6 توسط کارگروه مهندسی اینترنت (Internet Engineering Task Force) به اختصار (IETF)، برای مقابله با مشکلات طولانی مدت در پروتکل اینترنت نسخهی 4 (IPv4) در دسامبر 1998 بهصورت یک پیشنویس استاندارد و توسعه یافته ارائه شد و در نهایت بهعنوان یک استاندارد اینترنت در 14 ژوئیه 2017 تایید شد.
این در حالی است که گوگل در آگوست 2019 گزارش داد که نزدیک به 29 درصد از افرادیکه در گوگل جستوجو میکنند این کار را از طریق IPv6 انجام میدهند.
مرحله 1: ساختار آدرس IPv6 (آموزش ساخت IP ورژن 6)
آدرسهای IPv6 از 8 تا بلوک تشکیل شدن که هر بلوک 4 تا عدد هگزادسیمال داره و با :
از هم جدا میشن.
2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334
مرحله 2: انتخاب آدرس IPv6 (آموزش ساخت IP ورژن 6)
برای تنظیم دستی یه آدرس IPv6، معمولا از آدرسهای لوکال استفاده میکنیم که با fe80::
شروع میشن.
fe80::1
مرحله 3: تنظیم آدرس IPv6 در سیستمعاملهای مختلف (آموزش ساخت IP ورژن 6)
ویندوز
باز کردن پنجره Network Connections:
- دکمههای
Win + R
رو بزن. - توی پنجرهای که باز میشه
ncpa.cpl
رو تایپ کن و Enter بزن.
تنظیمات آداپتور شبکه:
- روی آداپتور شبکه (مثلا Ethernet) راست کلیک کن و
Properties
رو انتخاب کن. - گزینه
Internet Protocol Version 6 (TCP/IPv6)
رو انتخاب کن وProperties
رو بزن.
وارد کردن آدرس IPv6 (آموزش ساخت IP ورژن 6)
- گزینه
Use the following IPv6 address
رو بزن. - آدرس IPv6 و Subnet Prefix Length رو وارد کن (معمولا 64).
آموزش ساخت IP ورژن 6 + مزایا
لینوکس
- باز کردن ترمینال.
- تنظیم آدرس IPv6 با استفاده از ifconfig یا ip:
sudo ifconfig eth0 inet6 add <IPv6 Address>/64
یا از دستور زیر استفاده کن:
sudo ip -6 addr add <IPv6 Address>/64 dev eth0
مک
- باز کردن System Preferences:
- روی آیکون Apple کلیک کن و
System Preferences
رو انتخاب کن. - به قسمت
Network
برو.
- روی آیکون Apple کلیک کن و
- انتخاب آداپتور شبکه:
- آداپتور شبکهای که میخوای رو انتخاب کن و روی
Advanced
کلیک کن.
- آداپتور شبکهای که میخوای رو انتخاب کن و روی
- وارد کردن آدرس IPv6:
- به تب
TCP/IP
برو. - گزینه
Configure IPv6
رو بهManually
تغییر بده. - آدرس IPv6 و طول prefix رو وارد کن.
- به تب
مرحله 4: تست اتصال
بعد از اینکه آدرس IPv6 رو تنظیم کردی، باید چک کنی که کار میکنه یا نه. برای این کار از دستور ping استفاده کن:
- ویندوز:
ping -6 <IPv6 Address>
- لینوکس و مک:
ping6 <IPv6 Address>
آموزش ساخت IP ورژن 6 (تفاوتهای آی پی ورژن ۶ و آی پی ورژن ۴)
طول آدرس:
- IPv4: آدرسها کوتاهترند و شامل 4 بخش عددی مثل
192.168.0.1
. - IPv6: آدرسها خیلی طولانیترند و شامل 8 بخش هگزادسیمالی مثل
2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334
.
تعداد آدرسها:
- IPv4: تعداد محدودی آدرس دارد (حدود 4.3 میلیارد).
- IPv6: تعداد بسیار زیادی آدرس دارد (عملاً بینهایت).
نمایش آدرس:
- IPv4: آدرسها با نقطه از هم جدا میشوند.
- IPv6: آدرسها با دونقطه از هم جدا میشوند.
پیکربندی خودکار:
- IPv4: برای گرفتن آدرس باید از DHCP استفاده کنید.
- IPv6: دستگاهها میتوانند خودشان آدرس بگیرند بدون نیاز به DHCP.
امنیت:
- IPv4: امنیت اضافی نیاز به تنظیمات خاص دارد.
- IPv6: امنیت بهتری به طور پیشفرض دارد.
سازگاری با NAT:
- IPv4: برای مدیریت کمبود آدرسها از NAT استفاده میشود.
- IPv6: نیازی به NAT نیست چون آدرسهای زیادی در دسترس است.
آموزش ساخت IP ورژن 6(ویژگیهای IPV6)
1. تعداد خیلی زیاد آدرسها (آموزش ساخت IP ورژن 6)
توی IPv6 تعداد آدرسها فوقالعاده زیاده. یعنی دیگه نگران تموم شدن آدرسها نیستیم و هر دستگاه میتونه یه آدرس منحصر به فرد خودش داشته باشه.
2. حذف NAT
دیگه نیازی به NAT نداریم. هر دستگاه یه آدرس IP جدا داره، یعنی لازم نیست آدرسهای خصوصی رو به عمومی تغییر بدیم. این باعث میشه رهگیری و شناسایی دستگاهها راحتتر بشه.
3. SLAAC (تنظیم خودکار آدرس)
توی IPv6 یه قابلیتی هست به اسم SLAAC که کار رو برای مدیریت آدرسها خیلی راحتتر میکنه. دستگاهها خودشون به طور خودکار یه آدرس IP میگیرن، بدون اینکه نیاز باشه دستی تنظیم کنی یا از DHCP استفاده کنی.
4. امنیت بهتر
IPv6 از همون اول با امنیت بیشتری طراحی شده. مثلاً، از IPsec برای رمزنگاری دادهها استفاده میکنه که امنیت بیشتری داره.
5. پشتیبانی بهتر از چندپخشی (Multicast)
توی IPv6 ارسال داده به چند دستگاه به طور همزمان (Multicast) بهتر شده. این برای چیزایی مثل پخش ویدئو زنده خیلی خوبه.
6. پیکربندی سادهتر
پیکربندی و مدیریت شبکه توی IPv6 سادهتره. مثلاً، با SLAAC دستگاهها خودشون آدرس میگیرن و دیگه نیازی به تنظیمات پیچیده نیست.
7. پشتیبانی از موبایل
IPv6 برای دستگاههای موبایل هم بهینه شده. یعنی دستگاههای موبایل میتونن راحت از این آدرسها استفاده کنن و توی شبکه جابجا بشن بدون اینکه اتصالشون قطع بشه.
8. کاهش بار روی روترها
چون دیگه نیازی به NAT نیست، روترها بار کمتری دارن و میتونن بهتر کار کنن. این یعنی شبکهها سریعتر و پایدارتر میشن.
آموزش ساخت IP ورژن 6(مزایای استفاده از پروتکل IPv6 برای کسبوکارهای آنلاین)
1. تعداد بینهایت آدرس IP (آموزش ساخت IP ورژن 6)
توی IPv6، آدرسها خیلی خیلی زیادن. یعنی هر دستگاهی توی شبکه شما میتونه یه آدرس منحصر به فرد داشته باشه. اینجوری دیگه هیچ وقت با کمبود آدرس IP مواجه نمیشید و میتونید بدون مشکل تعداد زیادی دستگاه به شبکهتون وصل کنید.
2. امنیت بالاتر
IPv6 از همون اول با امنیت بیشتری طراحی شده. یعنی دادههایی که رد و بدل میکنید امنتر هستن و احتمال هک شدن کمتره. این برای کسبوکارهای آنلاین خیلی مهمه، چون اطلاعات مشتریها و خودتون در امان میمونه.
3. پیکربندی خودکار
با IPv6، دستگاهها خودشون میتونن آدرس IP بگیرن. این یعنی نیازی نیست شما دستی برای هر دستگاه یه آدرس تنظیم کنید یا از سیستمهای پیچیده DHCP استفاده کنید. این کار باعث میشه مدیریت شبکهتون راحتتر بشه.
4. ارتباطات مستقیم و سریعتر
توی IPv6، هر دستگاه خودش یه آدرس منحصر به فرد داره و نیازی به NAT نیست. این یعنی ارتباط بین دستگاهها مستقیمتر و سریعتر میشه. مثلاً اگه شما یه سایت فروش آنلاین دارید، مشتریها میتونن سریعتر به سایتتون دسترسی پیدا کنن.
5. پشتیبانی بهتر از دستگاههای موبایل
IPv6 برای دستگاههای موبایل هم خیلی خوبه. یعنی اگه مشتریهای شما از گوشیها و تبلتها برای خرید استفاده میکنن، ارتباطشون بهتر و پایدارتر میشه.
6.کاهش بار روی سرورها (آموزش ساخت IP ورژن 6)
چون دیگه نیازی به NAT نیست، سرورها و روترهای شما بار کمتری دارن و میتونن بهتر کار کنن. این یعنی شبکه شما سریعتر و پایدارتر میشه.
آموزش ساخت IP ورژن 6(حذف NAT در آی پی ورژن 6)
ببین، NAT یه قابلیته که توی IPv4 استفاده میشه. کارش چیه؟ این کار رو انجام میده که آدرسهای IP خصوصی (همونهایی که توی خونه یا شبکههای کوچیک استفاده میکنی) رو به یه آدرس IP عمومی (همونی که توی اینترنت میبینی) تبدیل میکنه. این کار رو معمولاً روتر انجام میده.
یعنی چی؟ یعنی وقتی توی خونه چند تا دستگاه (مثلاً گوشی، لپتاپ، تلویزیون هوشمند) به اینترنت وصلن، همهشون از یه آدرس IP عمومی استفاده میکنن. روتر این وسط آدرسهای خصوصی رو به یه آدرس عمومی تغییر میده.
اما توی IPv6 نیازی به این کار نیست.
چرا؟ چون توی IPv6 تعداد خیلی زیادی آدرس داریم و هیچ محدودیتی برای تخصیص آدرسها وجود نداره. پس هر دستگاه میتونه یه آدرس IP منحصر به فرد داشته باشه و دیگه نیازی به NAT نیست.
آموزش ساخت IP ورژن 6(اضافه شدن قابلیت SLAAC برای تخصیص خودکار آی پی)
توی IPv4 دو تا راه داریم برای اینکه به دستگاهها آدرس IP بدیم: دستی (یعنی خودمون آدرس رو تنظیم کنیم) و DHCP (که خودش به صورت خودکار آدرس رو میده).
حالا توی IPv6 یه قابلیت جدید به اسم SLAAC داریم. SLAAC یعنی آدرس IP خودش به طور خودکار به دستگاهها اختصاص داده میشه و کار رو برای مدیریت خیلی راحتتر میکنه.
دیگه نیازی نیست خودت دستی آدرس وارد کنی یا به DHCP بسپاری. دستگاهها خودشون میدونن چیکار کنن و سریع یه آدرس IP میگیرن. خیلی راحت و بیدردسر!
آموزش ساخت IP ورژن 6(رهگیری دقیق دستگاه های متصل شده به اینترنت!)
یکی از قابلیت های بسیار کاربردی و خوب در IPv6 از بین رفتن سیستم NAT و بواسطه آن تخصیص آی پی جدا به هر دستگاه قبل از روتر است. در IPv4 توسط یک مودم خانگی چندین کامپیوتر، موبایل و … به شبکه اینترنت وصل می شوند و همه آنها دارای یک آدرس آی پی V4 در سطح وب هستند.
این موضوع عملا کار رهگیری را سخت می کند اما در IPv6 هر دستگاه یک آی پی مجزا خواهد داشت که پیگیری و شناسایی آن را بسیار راحت تر می کند. اینو هم خیلیییی عامیانه کن
آموزش ساخت IP ورژن 6(انواع آدرس دهی در IP ورژن ۶)
1. یونیکست (Unicast)
این روش خیلی سادهست. اطلاعات از یه مبدا (مثلاً کامپیوتر یا گوشی) به یه مقصد مشخص (یه کامپیوتر یا گوشی دیگه) میرسه. درست مثل اینه که یه نامه رو مستقیماً به یه نفر خاص بفرستی. فقط همون یه نفر میتونه نامه رو بخونه.
2. انیکست (Anycast)
توی این روش، اطلاعات به یه گروه مشخص از دستگاهها (گرهها) فرستاده میشه که ممکنه تو مکانهای مختلفی باشن. مثلاً، فرض کن داری یه پیتزا سفارش میدی و پیتزا رو نزدیکترین شعبهای که بهت نزدیکه میفرسته. پس اطلاعات به اولین و نزدیکترین دستگاه از اون گروه میرسه.
3. مولتیکست (Multicast)
مولتیکست مثل این میمونه که یه نامه رو به یه گروه از افراد بفرستی. هر کسی توی اون گروه فقط یه بار نامه رو میگیره. مثلاً، فرض کن یه پیام رو به یه گروه واتساپی میفرستی. همه اعضای گروه پیام رو میگیرن، ولی هر کسی فقط یه بار پیام رو میبینه.